MIR SIN BASEL

 

Z'Basel an mym Rhy,

jo, do mecht i sy!

Weiht nit d'Luft so mild und lau,

und dr Himmel isch so blau.

An mym liebe, an mym liebe Rhy.

 

Räppli, Orange oder Däfeli,

alles fliegt wider durch d'Luft.

Schmecksch en au,

unsere gliebte Fasnachtsduft?

 

Ändligg isch es sowyt,

es isch wider Fasnachtszyt.

Uff em Barfi, Märtplatz oder dr mittlere Brugg,

d'Quer und Chrüz Fäger sin wider zrugg.

 

Wie hän mir Wäägeler letscht Joor klagt,

aber jetzt sin mir wider "zämme im Taggt".

Wie e Draum - aber wirgglig woor,

mir sin zrugg uff em Waage - nach drey Joor.

 

Cortège hi oder här - es muess aifach sy,

ändligg wider e Fescht in dr Stadt am Rhy.

Oh Basel, mir hän wirgglig Sehnsucht kaa,

sit em Summer sin mir an unserem Waage draa.

 

Die Fasnacht wän mir bsunders fyyre,

und nochträglig au em Roger gratuliere.

Dangge Roger - es isch wirgglig glatt,

dangg dir kenne sogar d'Kängurus unseri Stadt.

 

Yyber unsere FCB wän mir lieber keini Wort verliere,

suscht mien mir gege die au no intrigiere.

Als glaine Tipp - folget uns uff Schritt und Tritt,

denn sehn dir mol wie me Vollgas git.

 

S'Drämmli isch fir uns doch sGrescht,

denn die grieni Farb - das isch die Bescht.

Und d'Fähri - so muess es sy,

gheert aifach - z'Basel uff e Rhy.

 

Was wär Basel ohni sini Brugge,

fir unseri Stadt e riese Lugge.

Au s'Münschter ghört do aane,

wie d'Herbstmäss mit de tolle Baahne.

 

S'isch nym wie friehner - gheert me saage,

me schimpft - und duet über vieles klaage.

Und gooht me nur mol bitzli in sich yne,

duett uff aimool doch e Huffe Guets erschyyne.

 

Vom Schyssdräggziigli bis zum Latärneträger,

e scheeni Fasnacht wünsche d'Quer und Chrüz Fäger.

Wie au immer - jetzt isch fertig mit däm Gefasel,

d'Fasnacht isch zrugg - Mir sin Basel.